Hallo Cas,
Ik heb in de paar jaar dat we elkaar inmiddels kennen geleerd om volledig op jouw oren te vertrouwen. Daar heb ik nog nooit spijt van gekregen. Ik ben dan ook zeer blij met je serie 'Bob Dylan... best klinkend'. Ik merk dat ik na het lezen van een aflevering gelijk de kast induik en ga luisteren. Zo draai ik nu een Amerikaanse mono-persing van Bringing it all back home.
Wat een heerlijk album is dit toch! Als deze plaat is afgelopen, stap ik gelijk over naar een stereo-persing van dit album (tenzij 'mevrouw Tom' helemaal gek van mij wordt).
Heerlijk ook hoe je out of the box denkt. Zo zou ik zelf nooit op het idee zijn gekomen om de cd-versie van Dylans debuut met behulp van een programmaatje over te zetten naar mono om zo de best klinkende mono-versie van dit album te verkrijgen.
En ondertussen, zo merk ik, gaan de gedachten al weer verder, naar de komende afleveringen van 'Bob Dylan... best klinkend'. Ik vraag me nu al af wat je bijvoorbeeld gaat schrijven over Blonde on blonde, New morning en Shot of love, om er eens drie te noemen. Natuurlijk kan ik van sommige albums al wel aardig voorspellen (althans dat denk ik) wat volgens jou de best klinkende versie is, maar daar staan ook een aantal albums tegenover waarbij al mijn 'voorspellende gaven' mij in de steek laten.
Enfin, wat ik eigenlijk wilde zeggen is dit: dank voor een schitterende serie. Ik kijk uit naar de komende afleveringen.
groet,
Tom
PS: Het lijkt er op dat Dylan op zijn oude dag weer eens zijn kont tegen de krib gooit en het tegenovergestelde doet van wat van hem verwacht wordt. De setlist is al drie concerten op rij ongewijzigd. Het is al weer heel wat jaren geleden dat hij dat voor het laatst deed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten