Dylan kort #700


Allereerst dank aan Nanne, Jacques, Ton, Paul en Yapyap voor de recente reacties en voor de vele e-mails over de Bob Dylan aantekeningen die ik heb mogen ontvangen. Als antwoord op de reactie van Jacques: je kunt de Bob Dylan aantekeningen kopen door contact op te nemen met de uitgever via aljaspaan@planet.nl.
De setlist van 30 april staat hieronder, net als een kort stukje over de presentatie van de Bob Dylan aantekeningen. Foto's van de presentatie volgen nog.
Alja Spaan: en je leest verder hier en het uiteindelijke portret hier. Beide schetsen zijn van Johan Arp. Het achter in de Bob Dylan aantekeningen afgebeelde schilderij is gemaakt door Johan Arp. Ook de afbeelding bij dit bericht is een schets van Johan Arp.
Frits, o.a. over de presentatie van de Bob Dylan aantekeningen, hier.
Vandaag 46 jaar geleden gaf Dylan het eerste van een serie concerten in Engeland. Tijdens deze tournee is de film Dont look back opgenomen.
Harry Prenger: kopje koffie?
Bob Dylan: Bible on the tracks op Zeg nu zelf.
Een leven als bloed, over Richard Manuel op Door de bomen het bos.
persbericht: Bob Dylan 70 jaar, in Tilburg. Zie hier.
Ik heb in de laatste paar dagen meerdere malen het advies gekregen om het net uitgekomen boek Het evenwicht van Martin Bril te kopen. Meestal ben ik te eigenwijs om advies op te volgen, maar dit keer heb ik geluisterd. Ik heb Het evenwicht vanmiddag gekocht. Kijkend naar het lijstje met titels achterin, titels van de stukken in dit boek, valt mijn oog gelijk op Dylan - ik heb een getraind oog - ik blader naar bladzijde 130 en lees: De post bezorgde onlangs een bruine, kartonnen envelop. & na die ene zin weet ik het al, dit gaat over Dylans Tell ol' Bill. Dit heb ik eerder gelezen. Het heeft in de Volkskrant van 8 oktober 2008 gestaan.
Het is een goed stuk, zegt het geheugen.

setlist 30 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. This wheel's on fire
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Beyond here lies nothin'
05. Tweedle dee and tweedle dum
06. Tangled up in blue
07. Summer days
08. Blind Willie McTell
09. Cold irons bound
10. Desolation row
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
17. Forever young

presentatie de Bob Dylan aantekeningen


Ochtend, kwart voor zes & mijn bed heeft mij eruit geschopt. Rusteloze ziel, kan niet meer slapen. Het hoofd tolt, na de presentatie van de Bob Dylan aantekeningen, gisteravond.
Wat kan ik zeggen? Mijn beleving moet anders zijn dan die van de mensen op de stoeltjes. Zij wisten niet wat er komen ging, ik wel.
Ik moet verder terug, de waanzin van de dag begon met het openslaan van de Stentor, gisteren, waarin een stuk staat van de hand van Henk Waninge - woensdag hebben hij & ik een uur zitten praten - en de begeleidende foto van Jan Houwers. Het blijft vreemd om jezelf in de krant tegen te komen.
En nog voor ik naar boekhandel Lovink rijd, kom ik het eerste stuk over de Bob Dylan aantekeningen op het net tegen.
De afspraak is dat ik een kwartiertje zal praten, wat voorlezen. En hoewel ik het grootste deel van dat kwartiertje inmiddels op film heb gezien, is het voor mij lastig om daarover te oordelen. Ik denk dat het wel aardig ging, dat het verhaal wel overgekomen is. Ik plaats de woorden van dat kwartiertje maar onderaan dit bericht, dan kunt u zelf oordelen.
Appie Daalmeijer was er, en hoe. Hij speelde Blowin' in the wind, My back pages, She belongs to me en Tell me & het raakte me, vooral She belongs to me, moet ik bekennen.
Een magistrale ingeving van de medewerkers van boekhandel Lovink om Appie Daalmeijer uit te nodigen. Zijn optreden maakte voor mij de avond af.
De medewerkers van boekhandel Lovink, hoe kan ik ze ooit genoeg bedanken voor de gastvrijheid, voor de enorme plens werk die ze verzet hebben om de presentatie te laten slagen?
En over de Bob Dylan aantekeningen: het oordeel is aan u.

Iedereen heeft recht op zijn afwijking, om met ‘mevrouw Tom’ – Roos – te spreken. Mijn afwijking is Dylan. Eén van de uitwassen van die afwijking is het boek de Bob Dylan aantekeningen dat vandaag gepresenteerd wordt.
Ergens in de tijd achter mij moet die afwijking begonnen zijn. Maar wanneer & hoe? Ik weet het niet meer precies.

Het liefst zou ik u nu zeggen dat op 15 september 1988 of op 23 maart 1991 de afwijking begon, maar ik kan u dat niet zeggen, simpelweg omdat ik de exacte datum niet weet.
Ergens eind jaren tachtig, waarschijnlijk in 1988 of 1989 moet het begonnen zijn. Voorjaar, zoveel weet ik nog, en ik was een dagje schoolziek.
Ik legde met mijn moeder een kaartje en, zoals wel vaker, stond de radio aan: Arbeidsvitamine.
Tussen alle muzikale drab die voorbij trok op de radio, hoorde ik een stem, begeleid door niet meer dan een gitaar en af en toe een mondharmonica. Die stem zong niet zozeer het liedje, maar vertelde een verhaal, stelde prangende vragen.
In die dagen werd de playlist van de Arbeidsvitamine nog in de radiogids afgedrukt en zoekend in die lijst, ontdekte ik dat die stem van ene Bob Dylan was, dat het liedje Blowin’ in the wind heette.
Ik overtuigde mijn moeder ervan dat we het potje kaarten op een ander moment maar moesten afmaken, dat ik alleen maar schoolziek was, dat er fysiek niks met mij aan de hand was, en dat ik dus best op mijn fiets kon springen om in de lokale platenzaak naar die Bob Dylan te zoeken.
Midden in die platenzaak, het was de tijd dat de elpees langzaam uit de schappen verdwenen om plaats te maken voor cd’s, stonden drie bakken met tweedehands elpees – uit de persoonlijke collectie van de eigenaar van de zaak die inmiddels de overstap van elpee naar cd had gemaakt. In die bakken met tweedehands elpees vond ik twee elpees van Bob Dylan: Desire voor vijf gulden en Hard rain voor zeven gulden vijftig.
Geen van de songtitels die ik las op de achterzijde van de hoezen, zei mij iets. Na lang twijfelen, ging ik met de goedkoopste van de twee – Desire – naar huis.
Eenmaal thuis bleek er een centimeters lange kras over de eerste twee nummers van kant B in het vinyl te zitten. Ik draaide de overgebleven, krasvrije zeven nummers en schrok aanvankelijk, dit leek in de verste verte niet op die stem, die gitaar die ik eerder die dag op de radio had gehoord. Maar naarmate ik meer hoorde, des te meer herkende ik diezelfde stem, niet de zanger, maar de verhalenverteller en na het wegsterven van de laatste noten van het laatste nummer, was ik voldoende overtuigd van het feit dat dit mijn muziek moest zijn, dat ik gelijk weer op de fiets sprong om ook die andere plaat, Hard rain, te kopen.
Daarna is het nooit meer goed gekomen met mij. Na Desire en Hard rain volgde Dylan & the Dead, volgens velen de slechtste plaat uit Dylans oeuvre.

voorlezen 02 / 02 / 2011

Langzaamaan – iedere keer wanneer de financiën het toestonden – kocht ik weer een album van Dylan, net zo lang tot ik al zijn albums, ergens halverwege de jaren negentig, in de kast had staan.
En toch kan ik niet zeggen dat de afwijking rond die tijd al volledig uitgekristalliseerd was. Ik luisterde niet alleen naar de muziek van Dylan, maar ook naar o.a. Neil Young, The Velvet underground en Van Morrison.

Ergens begin 1998 las ik de krant over een dubbelconcert, Van Morrison en Bob Dylan samen in de Ahoy’ in Rotterdam. Twee van mijn muzikale helden, in één concert, de kans van een leven, zo dacht ik. De dag dat de kaarten in de verkoop gingen, kocht ik twee kaarten & daarna volgde het lange wachten.

15 juni 1998 reden ‘mevrouw Tom’ en ik naar Rotterdam. Van Morrison trad als eerste op, een desillusie. De man stond als een zelfvoldane, arrogante zak z’n nummertjes af te draaien. Een afknapper van de grootste soort.
Na de pauze kwam Dylan het podium op & hij blies vanaf opener Leopard-skin pill-box hat tot en met de laatste toegift – Rainy day women #12 & 35 – mij uit mijn sokken.
Toen moet de gekte, de waanzin, de afwijking begonnen zijn.
Dylan live zien is, voor mij, een levensveranderende ervaring gebleken.

Na dit eerste concert, volgde het concert in 2000 – waarbij de man naast mij, nadat hij verwensingen richting podium had geroepen, weg beende omdat Dylan Fourth time around speelde i.p.v. Forever Young.
Het concert in 2002 waarbij ik, met mijn hand op de buik van ‘mevrouw Tom’, voor het eerst onze toen nog ongeboren zoon voelde schoppen terwijl Dylan een snoeiharde versie van Solid rock speelde.
Het concert in 2003 waarbij ik wel heel dichtbij een ontmoeting met Dylan kwam.
Na dit concert, in de richting van de geparkeerde auto lopend & nog geheel in trance door het concert, stak ik de weg over zonder uit te kijken. Het is dat ‘mevrouw Tom’ mij bij mijn schouder greep, anders was ik zeker geraakt door de aanstormende tourbus van Dylan.
Stel je voor dat ‘mevrouw Tom’ mij niet bij mijn schouder had gegrepen, dan was ik zeker overreden, dan had Dylan zeker uit die tourbus moeten stappen om de schade op te nemen. Dan had hij daar gestaan, gebogen over de restanten die van mij zouden zijn overgebleven, uitgesmeerd over het asfalt.
U kunt zich voorstellen dat ik blij ben dat die ontmoeting niet is doorgegaan.

Een ontmoeting met Dylan moet je niet najagen, dat overkomt je – zoals Anneke Korporaal in 1992 in Duinkerken – of het overkomt je niet. Het zal mij niet overkomen.
Wat dan overblijft, is wat je wel eens ziet in tijdschriften: hoeveel handdrukken ben je verwijderd van…
Ik ken niemand die Dylan de hand heeft gedrukt, dus erg dichtbij zal ik wel niet komen. Wel kocht ik enkele maanden geleden een door Dylan gesigneerde elpee. Dat is héél dichtbij, ware het niet dat gezien de prijs van de elpee het waarschijnlijk om een vervalsing gaat.
Natuurlijk zou ik door experts kunnen laten bepalen of die handtekening al dan niet echt is, maar ik vind de twijfel wel aangenaam.
Misschien ben ik nog wel het dichtst bij gekomen door de dichter Michael McClure.

voorlezen 06 / 02 / 2011

Iedereen heeft recht op zijn afwijking en om die afwijking enigszins te kanaliseren, ben ik op 14 februari 2008 begonnen met de weblog Bob Dylan in (het) Nederland(s).
Aanvankelijk was deze weblog meer een grap, een experiment, maar tot mijn stomme verbazing, bleek de weblog binnen korte tijd dagelijks tientallen lezers te trekken, en dus hield ik vol.
Bijna dagelijks plaats ik op deze blog links naar Nederlandstalige berichten over Dylan, zo nu en dan afgewisseld met een door mij geschreven stuk.
Op 5 maart 2009 plaatste ik op de weblog een stuk over het nummer I and I en een dag later kreeg ik, n.a.v. dit stuk, een e-mail van Rob van Estrik. Deze e-mail was de eerste aanzet tot de Bob Dylan aantekeningen, het boekje waarom u en ik nu, hier zijn.
Rob schreef in zijn e-mail o.a.: Jouw stuk over I and I is eigenlijk opnieuw een bevestiging van wat ik al wat langer vind, en eigenlijk persoonlijk een keer met je over had willen hebben: ik ben van mening dat als het gaat om het schrijven van het ultieme Nederlandse Bob Dylan boek jij op dit moment de enige in dit land bent die dat zou kunnen doen.

Hoe vleiend deze woorden ook zijn, ik heb nooit willen geloven dat ik in staat ben het ultieme Nederlandse Bob Dylan boek te schrijven, hooguit mijn Bob Dylan boek.
Nou kan ik u een mooi verhaal vertellen over hoe ik na het ontvangen van deze e-mail van Rob aan het schrijven ben gegaan, met als resultaat misschien niet het ultieme Nederlandse Bob Dylan boek, maar mijn versie daarvan welke vandaag hier, nu gepresenteerd wordt, maar ik vertel u liever de waarheid welke een stuk minder ‘glanzend’ is.

De waarheid is dat ik na het ontvangen van die e-mail van Rob eindelijk het lef vond om te gaan schrijven aan een boek over Dylan. Dat boek was tegen kerst 2009 geschreven, een vuistdikke verzameling vol songtekst interpretaties en stukken over enkele van Dylans concerten in Nederland. Rond mei 2010 had ik een uitgever zo gek gekregen om dit boek uit te geven. Eén probleem: er moest toestemming verkregen worden van de rechthebbende voor de vele citaten uit Dylans songteksten welke ik in het boek had opgenomen. In mei 2010 diende ik een verzoek in bij Sony Music Nederland om te mogen citeren. Tot op de dag van vandaag heb ik nog geen antwoord op mijn verzoek gekregen.
Na een maand of vier, vijf wachten op antwoord was ik het meer dan zat & besloot ik het boek maar te vergeten, deels te herschrijven – alle citaten eruit -, deels opnieuw te beginnen. Dat heb ik gedaan, met als resultaat het boek Bob Dylan in Nederland 1965 – 1978.
Nog tijdens het schrijven aan Bob Dylan in Nederland 1965 – 1978 kreeg ik een e-mail van Alja Spaan, niet alleen vaste lezeres van mijn weblog, maar ook de vrouw achter uitgeverij Atelier9en40. Zij schreef mij dat ze graag een boekje van mij wilde uitgeven.
Ik voelde me vereerd, een uitnodiging krijgen om een droom te verwezenlijken, is geen kattenpis.

Bob Dylan in Nederland 1965 – 1978 bevat een chronologisch, op feiten gebaseerd verhaal. In het boekje dat ik voor Alja zou schrijven, zou ik datgene kwijt kunnen waarvoor in Bob Dylan in Nederland 1965 – 1978 geen plek is, maar wat ik wel wilde vertellen.
Geen chronologie, geen feiten, maar de waan van de dag, de wilde gedachten – zoals ik dit soort aantekeningen wanneer ik ze op de weblog plaats vaak noem – van een liefhebber van Dylans muziek.
Zevenenveertig dagen, van 28 december 2010 t/m 12 februari 2011, heb ik dagelijks aantekeningen gemaakt. Die aantekeningen zijn nu gebundeld in de Bob Dylan aantekeningen.
de Bob Dylan aantekeningen is niet, zoals Rob van mij verlangde, het ultieme Nederlandse Bob Dylan boek, verre van.
Het is wel een eerste bijdrage aan mijn Bob Dylan boek.

Ik begon met het recht op een afwijking en daarmee wil ik ook afsluiten.

voorlezen 18 / 01 / 2011

dank enz.


Meer informatie over waar u de Bob Dylan aantekeningen kunt kopen, kunt u hier vinden.

Dylan kort #699 - aanvullingen

Alja Spaan: hier en hier.
Een stukje over The Freewheelin' Bob Dylan (even naar beneden scrollen), hier.
Grote Bob Dylan avond in Antwerpen (2 juni), zie hier.

setlist 28 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. It's all over now, baby blue
03. I'll be your baby tonight
04. Things have changed
05. Rollin' and tumblin'
06. Tangled up in blue
07. Tweedle dee and tweedle dum
08. Desolation row
09. High water (for Charley Patton)
10. Spirit on the water
11. Summer days
12. Simple twist of fate
13. Highway 61 revisited
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
17. Forever young

Dylan kort #699

De nieuwe Uncut zal een interview uit 1966 van Robert Shelton met Dylan bevatten, of zoals de website van Uncut het beschrijft: for the first time the fullest published version of one of the most extraordinary interviews he's ever given, to his No Direction Home biographer, Robert Shelton, in 1966. Nou is natuurlijk net de "updated" versie van Sheltons No direction home uitgekomen & ergens heb ik het gevoel - maar ik heb de nieuwe No direction home nog niet gelezen, dus zeker weten doe ik het niet... - dat het interview uit Uncut rechtstreeks uit de nieuwe No direction home komt.
De nieuwe Uncut komt met maar liefst vier (!) verschillende Dylan-covers. Trek de portemonnee maar vast.
Ook de Duitse Rolling stone bevat Dylan op de cover.
Deze twee zijn ongetwijfeld pas het begin van een heleboel Dylan-covers & artikelen die we de komende weken mogen verwachten.
Wolfgang's vault bevat video van Dylans optreden tijdens The Last waltz.

Dylan kort #698

Met dank aan Hans en Paul voor de recente reacties.
De setlist van 27 april staat hieronder.
Een stukje over de single Mixed up confusion op Mijn kleine Louvre.
de bodem door Alja Spaan.
Recensie van het fotoboek van Flip Wouters, inclusief een foto van Dylan, zie hier.
Op naar Dylan, vanavond.
Ook in het recent verschenen boek van Martin Bril, stukken over Dylan.

setlist 27 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Señor (tales of Yankee power)
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Tangled up in blue
05. Jolene
06. Forgetful heart
07. Tweedle dee and tweedle dum
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. Cold irons bound
10. When the deal goes down
11. The Levee's gonna break
12. Simple twist of fate
13. Highway 61 revisited
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
17. Forever young

Dylan kort #697

Allereerst dank aan Paul, Joski, Frits en Peerke voor de recente reacties!
De setlist van 26 april staat hieronder.
Vrijdag zal de Bob Dylan aantekeningen gepresenteerd worden (zie de kolom aan de rechter kant) en nu al duiken stukken op in kranten en op het internet. 'Mevrouw Tom' zegt gekscherend: Niet naast je schoenen gaan lopen, hoor. Ik beloof haar dat niet te zullen doen. [met dank aan Peerke & Alja!]
Verder is er weinig nieuws over Dylan op het net te vinden. Het kan ook niet elke dag feest zijn.
Gisteravond, na het lezen in het boekje van Mart Smeets (zie biertje? hieronder), het vijfde deel van The Bootleg series opgezet & Smeets heeft gewoon gelijk waar hij schrijft deze cd is een juweel & misschien moet ik maar eens leren accepteren dat het niet altijd noodzakelijk is om meer te zeggen dan alleen dit.

setlist 26 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. It ain't me, babe
03. Rollin' and tumblin'
04. Tangled up in blue
05. Tweedle dee and tweedle dum
06. Spirit on the water
07. Cold irons bound
08. Desolation row
09. Summer days
10. Simple twist of fate
11. Highway 61 revisited
12. Ballad of a thin man
(encore)
13. Like a rolling stone
14. Forever young

setlist 25 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Don't think twice, it's all right
03. The Levee's gonna break
04. Tangled up in blue
05. Tweedle dee and tweedle dum
06. Tryin' to get to heaven
07. High water (for Charley Patton)
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. Summer days
10. Simple twist of fate
11. Highway 61 revisited
12. Ballad of a thin man
(encore)
13. Like a rolling stone
14. Forever young

biertje?

Het is warm, aangenaam warm kan ik wel zeggen. Af en toe vlucht ik even naar binnen & binnen vind ik een e-mail van Alja. Ze laat me weten dat in de aflevering van A'DAM-E.V.A. die gisteren is uitgezonden Dylan voorbij komt. Ik probeer de aflevering online te bekijken (www.adameva.nl), maar mijn browser vindt dat niet zo'n goed idee & besluit vast te slaan. Gelukkig is er die handige manier van televisie kijken - hoe heet het ook al weer, digitale televisie? interactieve televisie? - waarbij een aantal uitzendingen van de laatste paar dagen gewoon op de buis alsnog gekeken kunnen worden. Na even zoeken heb ik de aflevering van A'DAM-E.V.A. van gisteravond gevonden. Ik spoel snel door naar het bewuste stuk - waarom de gehele aflevering kijken van een serie die ik niet volg? - en zie een man papieren uit een archief achteroverdrukken terwijl Blowin' in the wind klinkt. En ik vraag mij af tijdens het kijken of de beslissing om Blowin' in the wind op de achtergrond te draaien is genomen voor of na de tenenkrommende berichtgeving over Dylans optredens in China waar hij geen Blowin' in the wind speelde. Het zal wel allemaal toeval zijn dat nu Blowin' in the wind te horen is in A'DAM-E.V.A. terwijl de kranten nog niet zo lang geleden bol stonden van de verontwaardiging. Het zal wel toeval zijn, al denk ik graag dat de makers van A'DAM-E.V.A. een bewuste keuze hebben gemaakt. Misschien moet ik toch maar naar deze serie gaan kijken.
Het is warm, aangenaam warm kan ik wel zeggen. Ik ben echter niet de gehele dag in de achtertuin geweest. In de ochtend eerst maar een rommelmarktje bezocht. Zoals voor sommige mensen in januari al vaststaat dat ze op tweede paasdag naar de woonboulevard gaan, zo staat voor mij vast dat ik naar de rommelmarkt ga. De rommelmarkt dus, vanochtend.
Ergens, maanden geleden, moet ik gelezen hebben of van iemand gehoord hebben dat Mart Smeets een boekje heeft geschreven met de titel Sterren & in dat boekje moet Smeets ook iets over Dylan hebben geschreven. Wanneer ik zo iets hoor of lees, blijft dat in mijn achterhoofd kleven, het is niet een boek waar ik gelijk de volle mep voor wil betalen. Ik kom het dan wel een keer ergens tegen voor een habbekrats. In mijn achterhoofd zit inmiddels een aardig lijstje van boeken & tijdschriften waar iets over Dylan in moet staan & vroeg of laat vind ik het dan wel. In het gevalletje Smeets vond ik het vroeg, namelijk vanochtend op die rommelmarkt. Prijs: 1 euro. Een mooie prijs.
Smeets' stukje over Dylan is ongeveer anderhalve bladzijde lang (kort) & gaat over de op het moment van schrijven net uitgekomen vijfde aflevering van The Bootleg series, je weet wel: Live 1975 met daarop opnamen van verschillende concerten van de The Rolling Thunder Revue. Natuurlijk is het lovenswaardig dat Smeets hier over schrijft & al helemaal omdat hij de loftrompet blaast over deze release. Het is alleen jammer dat het zo rot zijn pen uitkomt: Onlangs betaalde ik 30,99 euro om de cd The Rolling Thunder Revue aan te schaffen; een prachtige uitgave met twee cd's in een fraai hoesje, een boekwerkje om van te smullen en een extra cd'tje met drie extra nummers stammend uit de jaren '74 en '75. Mooi! Goede aankoop! Alleen, dat extraatje is geen cd'tje maar een dvd'tje & die drie extra nummers stammen alledrie uit 1975. Er is niks op deze release uit 1974, helemaal niks.
Enfin, Mart Smeets vertelt in zijn anderhalve bladzijde eigenlijk niks, behalve dat het een juweel is en een mooi monument van de rockmuziek is, enz. enz. Smeets is blij met zijn cd'tjes (+dvd'tje) & dat is prima. Hij is een bofkont dat hij die 30,99 euro aan de juiste release heeft uitgegeven.
Misschien moet ik vanavond die cd's ook maar weer eens draaien. Lezen in Smeets hoeft niet meer, wat ik wilde lezen, heb ik gelezen.
Het is warm, aangenaam warm kan ik wel zeggen. Het ideale weer om een biertje te drinken. Muziekje op de achtergrond. Mij kan niks meer gebeuren.

Dylan kort #696


Paul over Tangled up in blue.
Volgens deze pagina verdiende Dylan op 24 april 1961 - vandaag 50 jaar geleden - vijftig dollar door mee te spelen op Midnight special van Harry Belafonte.
Volgens Olof's files vond deze sessie echter plaats op 2 februari 1962. En om zaken nog gecompliceerder te maken, staat op Olof's files de voetnoot: Glen Dundas dates this session “Probably December 1961” and Krogsgaard dates this session as June 1961.
Mijn kleine Louvre bevat een stuk over Midnight special.

Dylan kort #695 - aanvullingen

Met dank aan Paul voor de recente reactie. De setlist van 23 april staat hieronder.
Alja Spaan: om te zijn in de werkelijkheid.
Frits Tromp: Goede vrijdag en Bril.
Frits Tromp: Ain't talkin'.
Gijsbert Kamer: The Last Waltz en de magie van The Band.
Ray-ban Wayfarer heet die zonnebril, nooit geweten voor vandaag. Weer een beetje wijzer.

When you’re lost in the rain in Juarez
And it’s Eastertime too
And your gravity fails
And negativity don’t pull you through
Don’t put on any airs
When you’re down on Rue Morgue Avenue
They got some hungry women there
And they really make a mess outta you


Paasweekend & dus zwemmen bovenstaande regels in mijn achterhoofd, kauwend op vooral de regels drie & vier.

And your gravity fails
And negativity don’t pull you through


Ergens denk ik mijn vinger op deze regels te kunnen leggen, al weet ik tegelijkertijd dat mijn pogen nooit meer is dan een groots falen. Het is niet erg om te falen. Bovendien is het verstandig om te twijfelen, altijd.
Die regels oppakken, neerzetten & er omheen lopen, van alle kanten snuffelen.
Zoiets.
Ik weet niet hoe het bij jou is, maar hier slaat de zon gaten in de duistere gedachten. Het lijkt wel hartje zomer, eerlijk waar. Vanavond pak ik de recente heruitgave van de door Heylin geschreven biografie & zoek ik een stoel in de tuin op. Over de rand van het boek de zon onder zien gaan terwijl door de ramen Just like Tom Thumb's blues naar buiten kruipt.
Ik heb een goed leven.
Je hoort mij niet klagen.

setlist 23 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. This wheel's on fire
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Things have changed
05. Tweedle dee and tweedle dum
06. Tangled up in blue
07. Summer days
08. Blind Wille McTell
09. Cold irons bound
10. Desolation row
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. Forever young

Dylan kort #695


Martin Bril en Bob Dylan... op silly old suitcase.
With God on our side op Modern times.
18 juni: Bob Dylan 70 in Vlissingen.
Dylan en zijn moeder, op Alja's log.

Dylan kort #694


Google lijkt weer te doen wat het moet doen (zie Dylan kort #693) & dus een hernieuwde poging tot een Dylan kort.
De filosofie van popmuziek met o.a. Bob Dylan en Piepschuim, over de lezing van Jean-Pierre Wils.
Op Mijn kleine Louvre een stuk over Sheltons befaamde stuk uit de New York Times, zie hier, en een stuk over Bonnie, why'd you cut my hair?, zie hier.
Een stukje over Friday van Bob Dylan op dumpert.nl, een opname die steeds weer lijkt op te duiken, her & der op het net. Wie het ook is die dit nummer zingt / heeft geschreven, het is Dylan in ieder geval niet!
[en dan verdomd Google het weer...]

Dylan kort #693

Hieronder de setlist van 21 april & een stuk over de remix van Subterranean homesick blues [of moet ik zeggen remixen...]
En ineens stuit ik tijdens het afspeuren van het net op zeven jaar oud nieuws, zie hier.
En na het vinden van dit zeven jaar oude bericht, weigert Google verder iedere vorm van hulp bij het speuren naar meer links.
Enfin, die houd je dus nog tegoed.
Dan maar even over de kiosk waar ik vanmiddag een kwartiertje heb staan neuzen in tijdschriften. Het eerste dat ik tegenkwam was een of andere speciale editie van Rolling stone, iets van de 100 beste artiesten ooit, of zo. Op nummer 2 staat Dylan, één pagina tekst - van Robbie Robertson - en één pagina afbeelding, een schitterend getekend portret van Dylan. Elders in het blad nog een poster, een reproductie van een kaft van Rolling stone met een portret van Dylan. Lang staan twijfelen, maar ik vond het blad uiteindelijk toch wel veel te duur (iets van 15 euro), zeker omdat het mij alleen om Dylan gaat. Mocht je in meer muzikanten uit deze top 100 geïnteresseerd zijn, kan dit een leuke aanschaf zijn.
Ergens op het net las ik eerder deze week dat in het Brits tijdschrift GQ van mei een uitvoerig stuk over Dylan zou staan. De bewuste GQ gevonden. Daarin een zcht pagina's tellend artikel over Dylan, rijk geïllustreerd, maar geen nog onbekend fotomateriaal. De GQ heb ik gekocht, ik moet het stuk nog lezen. [voor de èchte verzamelaar: in de kiosk lag dit blad met 2 verschillende (non-Dylan) covers].
In de komende tijd zullen waarschijnlijk veel meer tijdschriften met artikelen over Dylan verschijnen. Mocht je wat tegenkomen, dan hoor ik het graag! Tips kunnen zowel bij de reacties geplaatst worden als naar tom_dylan@hotmail.com gestuurd worden.
Bij voorbaat dank voor de genomen moeite.
stop the press: Ik lees net op het net dat de Uncut van juni veel over Dylan zal bevatten. Op de website van Uncut heb ik hierover nog niks gevonden, dus of het allemaal klopt... De tijd zal het leren.

setlist 21 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Señor (tales of Yankee power)
03. I don't believe you (she acts like we never have met)
04. Things have changed
05. Tweedle dee & tweedle dum
06. Tangled up in blue
07. The Levee's gonna break
08. Not dark yet
09. High water (for Charley Patton)
10. A hard rain's a-gonna fall
11. Highway 61 revisited
12. Simple twist of fate
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
17. Forever young

Subterranean homesick blues remix


In het kader van Record store day (16 april 2011), heeft Sony music een remix, gemaakt door The Ting Tings, van Subterranean homesick blues op single uitgebracht.
Ik heb inmiddels de single gehoord. De remix is, simpel gezegd, niet meer dan alleen de stem en mondharmonica uit de originele opname voorzien van een beat.
Maar een remix is nooit alleen simpel.
De versie van Subterranean homesick blues op The Bootleg series vol. 1 - 3 wordt vooraf gegaan door de stem van producer Tom Wilson. Hij zegt op deze opname: Quiet on the set. CO 85275 Subterranean Homesick Blues number ten take one. Van dit fragment is een deel - "5275 Subterranean Homesick Blues" - in de nieuwe remix terug te vinden.
In de remix zijn nog meer fragmenten van Tom Wilsons stem te horen, maar uit andere opnamen.
Tegen het eind van de remix is nog een stukje mondharmonica te horen dat niet uit Subterranean homesick blues komt. Ik herken het fragment wel - het is Dylan - maar kan er (nog) niet de vinger opleggen waar ik het fragment van ken.
Dat zou het wel zo'n beetje moeten zijn, ware het niet dat ik na het beluisteren van single op youtube ook de remix vond. Echter - en nou wordt het absurd - de remix zoals die te vinden is op youtube is niet identiek aan de remix zoals die op de single is geperst. Het meest opvallende verschil is de gitaar in de youtube-versie welke niet op de single-versie te horen is.
Voor de youtube-versie, zie hieronder.

Dylan kort #692

Allereerst dank aan Paul (2x), Nanne, Hans & "info" voor de recente reactie.
De reactie van "info" bevatte de url van dit bericht.
Zie hieronder voor o.a. de setlist van 20 april.
Alja Spaan: hier en hier.
De Dylan-tribute in Tilburg, zie hier.
Gesprek met Beijing - Bob Dylan, inderdaad wederom Dylan in China. De voorbeschouwing achteraf gepubliceerd??
Sony music / Legacy plaatst een nummer van Bob Dylan in concert Brandeis university 1963 op Facebook.
Harry Prenger redde Record store day [goed gedaan Harry!]
Luisterrapport, o.a. de Brandeis-cd, op NMR.
Ik meldde eerder dat de heruitgave van Sheltons & Sounes' Dylan-biografieën vanaf ergens in mei te koop zouden zijn. Tot mijn grote verbazing vind ik beide boeken vandaag bij de post. Uiteraard nog geen letter van gelezen. Eerste indruk: Shelton lijkt een goede heruitgave, erg mooi vormgegeven met - aldus de blurb op de kaft - veel niet eerder gepubliceerde stukken. Achterin het boek is een chronologie opgenomen van 1979 t/m 2010, wat op mij wat vreemd overkomt, verder een mooie heruitgave.
Sounes: eigenlijk precies hetzelfde boek als de eerdere uitgave. Het enige nieuwe aan deze uitgave is een toegevoegd hoofdstuk (37 blz.) aan het eind. Zelfs de foto's in het boek nog identiek (alleen dit keer deels in kleur afgedrukt).
Advies: Shelton: kopen, Sounes: kan wachten.
Nogmaals, dit zijn oordelen zonder een letter te hebben gelezen, dus hecht er niet te veel waarde aan.

Alkmaars nieuwsblad 20 april

setlist 20 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Don't think twice, it's all right
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Things have changed
05. Tweedle dee & tweedle dum
06. Tangled up in blue
07. Rollin' and tumblin'
08. Forgetful heart
09. High water (for Charley Patton)
10. Desolation row
11. Highway 61 revisited
12. Simple twist of fate
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. Forever young

setlist 19 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Señor (tales of Yankee power)
03. I'll be your baby tonight
04. Beyond here lies nothin'
05. Tweedle dee & tweedle dum
06. Simple twist of fate
07. The Levee's gonna break
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. High water (for Charley Patton)
10. Tryin' to get to heaven
11. Jolene
12. Tangled up in blue
13. Highway 61 revisited
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
17. Forever young

Dylan kort #691

Met dank aan Nanne voor de recente reactie.
Vergeten tijdschrift #8 door Harry Prenger.
Als er één schrijver is waar ik een ongefundeerde, godsgruwelijke hekel aan heb, dan is het Harry Mulisch. Des te pijnlijker is dit stuk. Meer over de opwarmavond, hier.
Alja Spaan: de binnendringer.
[wederom een korte aflevering, fysiek nog niet optimaal. mogelijk morgen meer.]

Dylan kort #690

Met dank aan Paul voor de recente reactie.
De setlist van 17 april staat hieronder.
Paul over Lay lady lay, hier.
Robin Raven over The Concert for Bangla Desh, zie hier.
Bob Dylan op spamvandedag, een fantastische naam voor een blog (jaloers...), maar helaas een niets zeggend stukje over Dylan.

setlist 17 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Don't think twice, it's all right
03. Things have changed
04. The Levee's gonna break
05. High water (for Charley Patton)
06. Simple twist of fate
07. Rollin' and tumblin'
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. Highway 61 revisited
10. Tangled up in blue
11. Thunder on the mountain
12. Ballad of a thin man
(encore)
13. Like a rolling stone
14. Forever young

Dylan kort #689

Met dank aan Paul voor de recente reactie.
Bobologie is de titel van de column van Marc Didden, zie hier.
Joseph Crowley, politicus, doet Dylan na. Zie hier.

Dylan kort #688

Allereerst dank aan allen die felicitaties stuurden via de e-mail of plaatsten bij de reacties n.a.v. het bericht over de presentatie van de Bob Dylan aantekeningen. Enkele lezers hebben gevraagd waar ze de Bob Dylan aantekeningen kunnen kopen. Het boek zal te koop zijn bij een drietal boekwinkels: boekhandel Lovink in Lochem, en boekhandels Feijn en het Keerpunt in Alkmaar. Uiteraard zal het niet voor iedereen die een exemplaar van de Bob Dylan aantekeningen wil kopen zo eenvoudig zijn om naar één van deze drie boekhandels te rijden, geen nood: de Bob Dylan aantekeningen kan ook besteld worden bij Atelier9en40. Om een bestelling te plaatsen, dien je contact op te nemen met Alja Spaan, de vrouw achter Atelier9en40. Zie ook de website van Atelier9en40. Mochten er nog onduidelijkheden zijn, kun je mij altijd een e-mail met je vraag sturen: tom_dylan@hotmail.com.
Allard wees mij erop dat tijdens de uitzending van De Wereld draait door van gisteren Dylan kort ter sprake kwam en er een fragment van Dylans optreden tijdens de grammys werd getoond. Uiteraard heb ik vandaag even gekeken, met dank aan de KPN en de mogelijkheid om oude uitzendingen terug te kijken.
Alja Spaan: reservelijsten en reservelijsten.
In Groeien een citaat uit Bob Dylan in de studio, zie hier.
Op Searching for a gem het nieuws dat in het kader van Record store day (16 april) Dylans Subterranean homesick blues in een remix van The Ting Tings wordt uitgebracht op single.
Op 1 mei komt Robert Sheltons biografie No direction home: the life and music of Bob Dylan uit in een nieuwe editie. Een voorpublikatie is te vinden op de website van The Independent.
Ik had NRC Handelsblad nogal hoog zitten, des te pijnlijker is het lezen van het stuk Wat Dylan niet zong in China van Oscar Garschagen in NRC Handelsblad van gisteren.
Natuurlijk had ik nattigheid moeten voelen, ik bedoel, hoe serieus kun je iemand nemen die beweert dat the Eagles een van de beste bands ter wereld is? Om nog maar te zwijgen van het tenenkrommende begin van deze blamage: Bob Dylan's teksten doorgronden is onder de beste akoestische omstandigheden voor Engelstaligen al een opgave, maar zijn blaffende gegrom, afgewisseld door nasaal-monotoon gemompel, waren in het Shanghai Sportstadion onmogelijk te volgen. Enz. enz. hetzelfde geneuzel, waarom speelde Dylan geen Blowin' in the wind & The Times they are a-changin', bla bla bla, je kent het verhaal inmiddels.
Maar nou komt het: Net als Dylan zelf, kon ook zijn Chinese fans als Jiang Xing niet veel schelen dat de culturele autoriteiten sommige songs hadden goedgekeurd en de beroemde protestsongs, die hij in het Vietnamese Ho Chi Minh-stad wel op de lijst had gezet, niet. Wacht even, nog eens lezen. Oscar Garschragen beweert dat Dylan in Vietnam protestsongs speelde die hij - vanwege de censuur - niet in China speelde, òf, - het gaat om op de lijst had gezet - dat Dylan ook voor zijn optreden in Vietnam eerst zijn setlist had moeten voorleggen aan de autoriteiten & dat op deze lijst wèl zogenaamde protestsongs stonden. Nog even afgezien van het feit of Dylan die nummers dan ook speelde.
Nou kan ik me niet voorstellen dat Oscar Garschagen dusdanig de juiste kanalen weet te bewandelen, de juiste hooggeplaatste piefen weet te kietelen, zodat hij de door Dylan al dan niet bij de autoriteiten ingediende setlist voor zijn optreden in Vietnam heeft mogen inzien.
Oscar Garschagen beweert dus, in al zijn wijsheid, dat Dylan tijdens zijn optredens in China geen protestsongs speelde, welke hij wel in Vietnam speelde.
Had Oscar zijn huiswerk maar gedaan, arme jongen. Ik geloof niet dat het mogelijk is om de plank nog harder mis te slaan.
Arme Oscar. En het is nog wel in druk verschenen, hier komt hij nooit meer van los.
Ik heb mijn huiswerk namelijk wel gedaan, net even vlug, tien minuten werk, meer is het niet. Daar gaat 'ie, goed opletten Oscar: tijdens zijn optreden in Vietnam speelde Dylan 18 nummers - tot zover nog niks aan de hand - van deze 18 nummers speelde hij er maar liefst 15 ook tijdens één of beide concert in China. Dan blijven er 3 (drie) nummers over welke Dylan wel in Vietnam, maar niet in China speelde. Drie, portestsongs dus - aldus Oscar Garschagen - welke door de Chinese censuur in de ban waren gedaan. Welke drie? Houd je vast, daar komen ze: It ain't me babe, My wife's home town en Jolene.
Laat het even tot je doordringen.
Dylan heeft zijn ziel verkocht aan de duivel, hij heeft zich laten ringeloren door de Chinese autoriteiten welke hem hebben verboden It ain't me babe, My wife's home town en Jolene te spelen, bang als ze waren dat dat nog wel eens het begin van hun einde zou kunnen zijn, aldus Oscar Garschagen.
Misschien moet Oscar nog maar even terug naar de zandbak, emmertje en schepje mee. Met taartjes bakken maak je geen brokken.

[als bovenstaande wat chaotisch overkomt, het gaat fysiek niet geweldig. Ik kan momenteel hooguit een kwartiertje achter elkaar achter de computer zitten. Bovenstaande is dan ook in delen, verdeeld over de dag, geschreven.]

setlist 15 april 2011


01. Gonna change my way of thinking
02. It ain't me babe
03. Beyond here lies nothin'
04. Tanlged up in blue
05. Honest with me
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. Highway 61 revisited
10. Love sick
11. Thunder on the mountain
12. Ballad of a thin man
(encore)
13. Like a rolling stone
14. Forever young


Een ingekorte festival-setlist. De foto boven dit bericht is van het optreden op 15 april.

Presentatie de Bob Dylan aantekeningen

LOCHEM – Boekhandel Lovink organiseert vrijdagavond 29 april een presentatie van het eerste boek van stadsgenoot Tom Willems. Het boek bevat een aantal persoonlijke aantekeningen van Tom Willems over zanger/dichter Bob Dylan. Tom Willems is de man achter Bob Dylan in (het) Nederland(s), een blog met (bijna) dagelijks nieuws over leven en werk van Bob Dylan. Deze blog trekt iedere dag enkele tientallen lezers.
Hij werd door Patrick Roefflaer, auteur van het in januari uitgekomen boek Bob Dylan in de Studio, ‘waarschijnlijk de grootste Dylankenner van de Lage Landen’ genoemd. Uitgeverij Atelier9en40 wil dat woordje ‘waarschijnlijk’ graag vervangen door ‘zeker’ en verzorgde daarom deze bijzondere uitgave. Op deze manier wil zij graag bijdragen aan de festiviteiten rond de komende 70e verjaardag van Bob Dylan (24 mei). Het boekje zal bij boekhandel Lovink voor de prijs van 12 euro 50 te verkrijgen zijn. De presentatie wordt opgeluisterd door – uiteraard Dylan- muziek van plaatsgenoot Appie Daalmeijer. Boekhandel Lovink vindt u op Markt 18.

Aanvang: 20.00 uur.
Zie ook: boekhandel Lovink en Atelier9en40.

Dylan kort #687

Met dank aan Gollem, Tommy & Paul voor de recente reacties.
Vergeet niet de setlist van 13 april hieronder te bekijken of het stuk de Bob Dylan Story daaronder te lezen.
Voor liefhebbers van Nederlandstalige covers van nummers van Dylan, zie hier en hier.
Wat heeft Bert De Graeve voor op Bob Dylan? op de redactie.be. [Het antwoord op die vraag? Uuuhhh... Bob Dylan maakt aangename muziek?]
Songs for Japan op Femuz.
27 april: Jean-Pierre Wils over o.a. Dylan.

setlist 13 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. It ain't me babe
03. Things have changed
04. Tangled up in blue
05. Rollin' and tumblin'
06. Simple twist of fate
07. High water (for Charley Patton)
08. A Hard rain's a-gonna fall
09. The Levee's gonna break
10. If you ever go to Houston
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. My wife's home town
14. Thunder on the mountain
15. Ballad of a thin man
(encore)
16. Like a rolling stone
17. Forever young

[volgens bobdylan.com moet Tangled up in blue uit bovenstaande setlist geschrapt worden. Bovenstaande setlist komt van Bill Pagels website, we zullen zien welke lijst klopt. Mijn gok: Bill Pagel]

de Bob Dylan Story

Op 5 juni 1970 zond de VPRO de eerste aflevering van de Bob Dylan Story uit, een programma van ongeveer 15 minuten. Voor mijn boek Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978 heb ik uitvoerig gezocht naar informatie over de Bob Dylan Story. Tijdens mijn speurwerk heb ik over deze uitzendingen o.a. contact gehad met Nienke Feis, radioarchivaris, en met Wim Noordhoek, samensteller van de Bob Dylan Story.
Na veel speurwerk en met de hulp van Nienke Feis en Wim Noordhoek ben ik er achter gekomen dat er 17 afleveringen van de Bob Dylan Story gemaakt zijn, de eerste werd op 5 juni 1970 uitgezonden, de laatste op 25 september 1970.
Alleen van de eerste paar afleveringen heb ik de speellijst (min of meer) kunnen achterhalen:

aflevering 1: 5 juni 1970
The Ballad of Donald White
interview met Pete Seeger
Blowin' in the wind
Hard times in New York town
(1 t/m 3 WBAI radio uitzending mei 1962; 4 Minnesota tape, 22 december 1961)

aflevering 2: 12 juni 1970
It's hard to be blind
Omie Wise
Wade in the water
I was young when I left home
(1 t/m 4 Minnesota tape, 22 december 1961)

aflevering 3: 19 juni 1970
In the evening
Long John
Hezekiah Jones
(1 t/m 3 Minnesota tape, 22 december 1961)

aflevering 4: 26 juni 1970
Mixed-up confusion
Rocks and gravel
Let me die in my footsteps
Let me die in my footsteps (incomplete)
(1: single, 2 en 3: promo-versie The Freewheelin' Bob Dylan, en 4: mogelijk Witmark demo)

Ik heb nooit enige aflevering van de Bob Dylan Story gehoord en begrepen dat de banden met daarop de Bob Dylan Story verdwenen / gewist - of in ieder geval 'weg' - zijn.

Tot mijn grote verrassing zie ik net op het internet een bericht van Wim Noordhoek waarin hij meldt dat op 24 mei - Dylans zeventigste verjaardag - 10 aflevering van de Bob Dylan Story online komen te staan.

Verder meldt Wim Noordhoek in zijn bericht dat hij 'ineens' weer dacht aan die bootleg die hij samen met Peter Flik in de VPRO studio in elkaar draaide. Dat 'ineens' is inmiddels enkele maanden geleden. In het e-mailverkeer tussen Wim Noordhoek en ondergetekende kwam 'ineens' de herinnering aan het maken van die bootleg bij Wim Noordhoek bovendrijven. Aanvankelijk kon hij zich de titel van die bootleg niet meer herinneren. Na wat hulp van mij, bleek het om Daddy Rolling stone te gaan.
Met dank aan Wim Noordhoek had ik een mooi verhaal voor mijn boek Bob Dylan in Nederland 1965 - 1978, maar Wim Noordhoek heeft blijkbaar besloten om dit verhaal nu zelf te publiceren. Tsja, zo gaan die dingen. Gelukkig bevat mijn boek meer interessante verhalen dan alleen een overzicht van de Bob Dylan Story en de ontstaansgeschiedenis van Daddy Rolling stone. Ik ben Wim Noordhoek - net als vele anderen - nog steeds dankbaar voor het delen van zijn herinneringen met mij t.b.v. mijn boek, al kan ik niet ontkennen dat ik het bijzonder jammer vind dat hij nu dit bericht op internet plaatst.

Voor Wim Noordhoeks bericht, zie hier.

Dylan kort #686

Met dank aan Paul voor de recente reactie.
Op de website van BN de Stem een stuk over het Dylan festival in Tilburg. En ook op de website van Brabants dagblad.
Het tenenkormmende stuk van Maureen Dowd over Dylans optreden in China is hier in een Nederlandse vertaling te lezen. Tenenkrommend is voorzichtig uitgedrukt. (zie ook Dylan kort #685 voor mijn reactie op dit soort onzin).
De Standaard zet nog het een en ander over de optredens in China en Vietnam op een rijtje, zie hier.
15 april is er een warming up voor het NoodNederlandsDYLANfestivaL, zie hier.

setlist 12 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Señor (tales of Yankee power)
03. Just like Tom Thumb's blues
04. Tangled up in blue
05. Honest with me
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. Blind Willie McTell
09. Jolene
10. Desolation row
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. My wife's home town
14. Thunder on the mountain
15. Ballad of a thin man
(encore)
16. Like a rolling stone
17. Forever young

Dylan kort #685

Met dank aan Paul (4x), BergMeiser en Peerke voor de recente reacties.
Bob Dylan speelt voor het eerst in Vietnam, zie hier. Een soortgelijk artikel, hier. Vele andere websites bevatten (min of meer) hetzelfde bericht met dezelfde foto's. Omdat ik niet het nut van de herhaling inzie, volsta ik met de twee voorgaande links. Een fotospecial van het concert in Vietnam (21 foto's), is hier te bekijken.
Bo Dylan in Taipei op BergMeisteR.
Bert Degraeve is blijkbaar Bob Dylan niet De Wereldmorgen, met dank aan Tommy voor de tip!
Een stukje over Jakob Dylan op Modern times. [Ik behoor in geen van beide kampen. De muziek van Jakob Dylan is wel goed, maar het kan mij niet bekoren.]
Cynthia zag / hoorde Dylan in China (en ook zij zeurt over het ontbreken van Blowin' in the wind en The Times they are a-changin' op de setlist. Ik bedoel, kom op zeg! Heb je de setlisten van de afgelopen jaren goed bekeken? Zo vreemd is het niet dat deze twee nummers niet op de setlist stonden. Dat Blowin' in the wind best door de censuur gekomen zou zijn, wordt wel bewezen door het feit dat een door de Chinese overheid gecontroleerd tv-station een filmpje liet zien met daarin een muzikant die op straat Blowin' in the wind speelde. Al dat gezeur over het ontbreken van Blowin' in the wind en vervolgens wijzen naar de censuur als boosdoener is klinkklare onzin.
Kortom, zo langzamerhand word ik strontchagrijnig van al het geneuzel over Dylans optredens in China. De hele berichtgeving is op onwetendheid gebaseerd. Natuurlijk kunnen we het hebben over of Dylan al dan niet in China had moeten optreden, maar dan wel d.m.v. steekhoudende argumenten.)
Op Salon in Sisyphus is het nog bonter, daar de verwondering dat Dylan Hurricane niet speelde. Natuurlijk door de censuur... Gemakshalve wordt even vergeten dat Dylan Hurricane voor het laatst speelde op 25 januari 1976, dat is ruim 35 jaar geleden!
Voor ik doordraaf over Dylan, China & censuur, vind ik gelukkig nog iets erg leuks op het net, het antwoord op de vraag Hoe zou een klassieke LP als Blood on the Tracks van Bob Dylan er als boek uitzien? Zie hier.

Dylan kort #684 - aanvullingen [Most of the time]

De setlist van het concert in Vietnam staat in het bericht hieronder.
Paul plaatst iedere zondag tot Dylans 70ste verjaardag een stuk over Dylan op zijn blog. Het stuk dat hij vandaag plaatste, gaat over Most of the time, zie hier.
Terwijl ik Pauls stuk las, vroeg ik me af hoeveel versies van Most of the time officieel zijn uitgebracht. Zo uit het hoofd:
1. album versie op Oh mercy
2. alternatieve versie #1 op Tell tale signs cd 1
3. alternatieve versie #2 op Tell tale signs cd 3
4. live versie op promo cd-single Most of the time
Vier versies dus (de single edit niet heb ik niet meegeteld). Brand die vier versies samen op een cd-r & je hebt een fantastisch mini-album.

setlist 10 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. It ain't me babe
03. Beyond here lies nothin'
04. Tangled up in blue
05. Honest with me
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. Love sick
09. The Levee's gonna break
10. A Hard rain's a-gonna fall
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. My wife's home town
14. Jolene
15. Ballad of a thin man
(encore)
16. Like a rolling stone
17. All along the watchtower
18. Forever young

2 pagina's

Wie deze blog een beetje volgt, weet dat ik zo nu & dan platenbeurzen afloop, zo ook gisteren. Daarnaast heb ik - aldus Rob (& hij heeft gelijk) - een gelukkige hand als het om platen vinden gaat. Gisteren kocht ik een Griekse persing van het album Slow train coming, an sich al een aanwinst waar ik erg blij mee ben, maar het wordt nog mooier. Eenmaal thuis zag ik pas dat in de hoes van deze plaat een insert zat, een brief - 2 pagina's - over Slow train coming. Dit laatste neem ik aan, ik lees geen Grieks. Voor de toevallige passant is deze brief niet meer dan 2 pagina's onleesbare kriebels, voor mij is het een ontdekking. Nu nog iemand vinden die de brief voor mij kan vertalen...

Dylan kort #684 - China

Allereerst dank aan Paul (2x) voor de recente reacties.
Bob Dylan in Peking op Modern times.

In de Volkskrant van gisteren een stuk van Hans Moleman met de titel Wat zingt Bob Dylan in China niet? Blowin' in the wind. Hierin o.a. Maar dit is China, zijn songlist is op opruiende taal gescreend door de censuur, zoals iedere buitenlandse artiest overkomt die hier wil optreden. De meest veelbelovende woorden uit dit artikel zijn zoals iedere buitenlandse artiest. Ik vraag me af of bij ieder optreden van een 'buitenlandse artiest' in China de kranten & internetpagina's zoveel aandacht besteden aan het optreden, de censuur, enz. Volgens mij niet. Waarom in het geval van Dylan dan wel?
De foto bij het bericht is bijna surrealistisch: een grote poster van Dylan ter aankondiging van het concert boven de ingang van de concertzaal, daarvoor paramilitairen die hun ochtendoefeningen doen.



goedemorgen

Ht is inmiddels bijna vijf uur in de ochtend, een half uur geleden heb ik de slaap verloren & dus struin ik maar een beetje over het net op het moment dat een verstandig mens nog zou slapen.
En al struinend kom ik Bob Dylan in China: Geen Blowin' in the wind >tegen & denk er had net zo goed Bob Dylan in China: geen Love minus zero / no limit kunnen staan.
Ik kom op zeker nog vijf websites dezelfde krantenkop tegen, allemaal knip- & plakwerk.
Misschien moet ik nog maar een half uurtje proberen te slapen.

Dylan kort #683

Met dank aan Alja, Peerke en Paul (2x) voor de recente reacties. Vergeet niet de setlist van 8 april hieronder te bekijken.
protestzanger Dylan laat zich censureren op de website van Spits. [het bericht is ongeveer net zo stomzinnig als de kop, om nog maar te zwijgen over het gros van de achtergelaten reacties]
Bob Dylan in Beijing op Chinablog.nl - een recensie & nu weet ik wat Dylan die avond droeg & dat hij geen woord tot het publiek richtte (surprise, surprise...)
Een tijdje geleden plaatste ik hier het bericht dat de eerder weggegeven cd Bob Dylan in concert Brandeis university 1963 'gewoon' in de winkels zou komen te liggen, in Amerika vanaf 12 april en in Europa vanaf 11 april. Tot mijn stomme verbazing viel vandaag deze nieuwe uitgave van Bob Dylan in concert Brandeis university 1963 door mijn brievenbus, drie dagen te vroeg.
Deze nieuwe release zit in een jewel case, de voor en achterzijde van het hoesje zijn nagenoeg identiek aan de eerder uitgegeven 'gratis' cd (in cardboard sleeve). Bij deze nieuwe uitgave zit een cd boekje met liner notes van Michael Gray, net genoeg om in 10 minuten te lezen - als je langzaam leest.
Interessanter vind ik de foto's van Tom Halstead. Naast de reeds bekende foto op de voorzijde van Bob Dylan in concert Brandeis university 1963, bevat het boekje nog drie foto's van hem. Tot slot is er nog een foto van een ander concert, gemaakt door Don Hunstein.
Even terug naar de foto's van Tom Halstead, een van zijn foto's was al bekend van de hoes van cardboard sleeve van de 'gratis' versie van Bob Dylan in concert Brandeis university 1963. Ik ging er van uit dat deze foto gemaakt werd tijdens het concert in de Brandeis university (naïef, ik weet het...), maar nu ik de andere foto's van Halstead heb gezien, ben ik van overtuigd dat de foto's zijn gemaakt tijdens het Newport Folk Festival van 1963 (vergelijk de foto's in het boekje bij de nieuwe release maar met de vele reeds gepubliceerde foto's van het Newport Folk Festival in 1963)
De muziek op deze cd besprak ik eerder hier.

setlist 8 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. Don't think twice, it's all right
03. Things have changed
04. Tangled up in blue
05. Honest with me
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. Blind Willie McTell
09. The Levee's gonna break
10. Desolation row
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. Forever young

hond bijt avond

Eerder op de avond ontving ik een e-mail van Henk met o.a. het volgende:
Gisteren (6 april) in de uitzending van Man bijt hond, zingt een koor 'met een gemiddelde leeftijd ouder dan Dylan zelf ', een liedje van de Maestro (To Make You Feel My Love) in het Nederlands.
Eén vrouw is erg ontroerd hierdoor.
Start van het liedje is op ongeveer 1.54 min.

En verder de vraag of dit een vermelding hier waard is. Dat is het absoluut! O ja, de link naar het filmpje, zie hier.
Man bijt hond is een briljant programma dat ik zelden zie. De laatste keer dat ik de tijd vond om te kijken, moet al weer jaren geleden zijn.
Eerder op de avond, of liever aan het eind van de middag, belandde ik op de website van De Wereld draait door, het deel waar de muziek te vinden is & ineens kreeg ik de onweerstaanbare behoefte om nog eens naar Tom Barmans versie van It's alright, ma (I'm only bleeding) te luisteren. De eerste keer dat ik dit hoorde - op vrijdag 21 mei 2010 zo leert de website mij - was ik op z'n zachtst gezegd nogal onder de indruk.
Vanmiddag bij het herkijken valt me vooral op dat Barman een enkele keer (tekstueel) de mist in gaat. Had ik nou maar niet herkeken, denk ik nog even.
En toch is Barmans versie er eentje om niet te vergeten.



Maar meer nog dan het niet willen vergeten van Barmans versie, voel ik het verlangen Dylans It's alright, ma (I'm only bleeding) te horen. Nooit meer heeft een nummer zo veel indruk op mij gemaakt bij een eerste beluistering als It's alright, ma (I'm only bleeding). Die eerste beluistering moet zo'n twintig jaar geleden zijn geweest.
Makkelijk te dateren, het was op een adres waar ik maar kort gewoond heb.
Die eerste beluistering was overdonderend, om het voorzichtig uit te drukken, en dat is in die honderden keren dat ik het nummer sindsdien gehoord moet hebben, niet veranderd. Overdonderend.
Het spreekwoordelijke onbewoonde eiland? It's alright, ma (I'm only bleeding) gaat mee.

Maar om dat te melden ging ik niet achter de computer zitten. Ik ging achter de computer zitten omdat ik deze avond All along the watchtower draaide - de enige versie die alle andere versies kan doen vergeten, de versie van John Wesley Harding - een nummer dat ik voor het eerst hoorde vele jaren voordat ik voor het eerst It's alright, ma (I'm only bleeding) hoorde.
En voor het eerst viel me ècht de drumpartij op. 'Tuurlijk heb ik die drumpartij al vele malen gehoord, maar vanavond viel het me echt op.
De chaos, de drang, de voortstuwing is te vinden in die drumpartij.
Zoiets, daarvoor ging ik achter de computer zitten & hoewel ik niet het idee heb daadwerkelijk in woorden te hebben gevangen waarvoor ik aan dit stuk begon, heb ik in ieder geval It's alright, ma (I'm only bleeding) kunnen noemen.
Het moet maar zo.

En dan te bedenken dat ik nog iets had willen schrijven over Together through life dat ik nog eerder in de middag hoorde.

Dylan kort #682

Geen "The Times they are a-changing" [sic] in Peking op deredactie.be. Meer over Dylan in China, hier.
Twitter: hier.
Blonde on blonde vinden in de platenkast van pa, zie hier.
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar bij mij is het deze ochtend ongeveer als volgt: de zon slaat door de ramen & ik denk aan mijn zoon die ik zo uit school moet halen. Ik moet hem vertellen dat ik zijn konijn vanochtend dood in zijn hok aantrof. Knocked out loaded schalt uit de boxen & ik realiseer me dat ik de laatste dagen wel erg veelvuldig dit album hier noem. De pot koffie is inmiddels op & ergens verwacht ik nog een antwoord op een Dylanesque vraag die ik elders gesteld heb.
En tijdens het wachten op antwoord & twijfelen hoe ik het beste een jongen van acht kan vertellen dat zijn konijn dood is, werk ik aan een stuk over Dylans concerten in Nederland in juni 1984.
Toen - in juni 1984 - bestond Knocked out loaded nog niet, om die titel nog maar eens te laten vallen. Er is niet altijd een eenvoudige weg uit de gedachten.
Misschien moet ik maar met meer aandacht luisteren naar de muziek.

aanvulling: het konijn ligt inmiddels in de tuin begraven. Tot mijn grote verrassing bleef mijn zoon van acht redelijk kalm onder het bericht & ook tijdens de begrafenis heb ik geen traan gezien.
Dat was een aantal maanden geleden wel anders, toen het konijn van zijn zusje - vijf jaar - dood ging. Beide hebben ze toen tranen met tuiten gehuild, vandaag niet.
Met dank aan Alja voor de reactie.

Dylan kort #681

Met dank aan Paul voor de reactie.
Voor de setlist van 6 april, zie hieronder.
De 3 cd box Rare, live & classic van Joan Baez, met daarop enkele duetten met Dylan, is bij Fame in de uitverkoop (24,99 euro).
Most likely you go your way (and I'll go mine) - de remake van Mark Ronson - op Van alles en nog wat.

setlist 6 april 2011

01. Gonna change my way of thinking
02. It's all over now, baby blue
03. Beyond here lies nothin'
04. Tangled up in blue
05. Honest with me
06. Simple twist of fate
07. Tweedle dee & tweedle dum
08. Love sick
09. Rollin' and tumblin'
10. A Hard rain's a-gonna fall
11. Highway 61 revisited
12. Spirit on the water
13. Thunder on the mountain
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. All along the watchtower
(2de encore)
17. Forever young

Dylan kort #680


Met dank aan Paul (3x), Peerke en Frits (3x) voor de reacties.
Dylan in Azië door Frits, zie hier.
Tomek tekent Dylan, zie hier.
Vandaag bracht de postbode zowel de nieuwe Isis als de heruitgave van Clinton Heylins biografie van Dylan. Die laatste is een boek als een baksteen. Voorlopig heb ik weer genoeg te lezen.
Gisteren geen tijd gehad om ook maar één noot muziek te beluisteren, vanavond volgt de inhaalslag, te beginnen met Knocked out loaded (zie Dylan kort #679), de nieuwe Isis op schoot & een kop koffie binnen handbereik. En morgen? Morgen volgt er weer een nieuwe setlist.

setlist 3 april 2011

01. Gotta serve somebody
02. It ain't me babe
03. Things have changed
04. Sugar baby
05. Cold irons bound
06. Simple twist of fate
07. Honest with me
08. Desolation row
09. Tweedle dee & tweedle dum
10. Forgetful heart
11. Highway 61 revisited
12. Tryin' to get to heaven
13. Jolene
14. Ballad of a thin man
(encore)
15. Like a rolling stone
16. Blowin' in the wind

Voor mij twee verrassingen tijdens Dylans eerste concert van 2011: ten eerste zijn maar liefst 8 van de 16 gespeelde nummers van recente(re) datum (Time out of mind of later), en ten tweede maakt Charlie Sexton nog steeds deel uit van Dylans band.

Dylan kort #679 [knocked out loaded]

Met dank aan Frits en Peerke voor de recente reacties. Paul over Brownsville girl, zie hier. [aardig stuk, één aavulling: dit nummer werd niet tijdens de sessies voor Knocked out loaded geschreven.] Meer berichten om naar te linken zijn er op dit moment niet, maar dat is okee.
De tekst van Paul heeft een verlangen in mij wakker gemaakt, een verlangen om Knocked out loaded te draaien - bij voorkeur op vinyl. Inderdaad, Knocked out loaded in z'n geheel & niet alleen Brownsville girl. Ik luister het liefst van Brownsville girl in de context van het album, in de context van Knocked out loaded.

En ja, ik vind Knocked out loaded een van de minste albums van Dylan, maar dat maakt het nog niet tot een slecht album, hooguit een mager Dylan-album.

En ja, Knocked out loaded bevat één van de weinige opnames van Dylan waar ik me aan erger - They killed him - & toch luister ik bij voorkeur naar Brownsville girl in de context van, enz., inclusief They killed him.

Ben ik wel goed bij mijn hoofd? Waarschijnlijk niet, maar daar heb ik zelf weinig last van.

Ik kan dan ook oprecht je adviseren om jezelf een plezier te doen & alles wat je over Knocked out loaded ooit gelezen of gehoord hebt te vergeten & het album op te zetten.

Luisteren met nieuwe oren. Daar is het mooie dag voor, het gaat regenen, schijnt. Een mooie dag om de gordijnen dicht te laten & te luisteren naar Knocked out loaded.

No direction home

Mocht je 'm nog niet in huis hebben, bol.com heeft de film No direction home in de uitverkoop gedaan. Deze dubbel dvd kost nu slechts 7 euro (excl. verzendkosten). Zie hier.

13 april 2011

Peerke schrijft in een reactie bij Dylan kort #678: Er was eerst nog sprake van een tweede concert in de Star Hall, Kowloon Bay, Hong Kong op 13 april. Dat is blijkbaar geschrapt? [waarvoor dank]
Dat is een goede vraag, ik had natuuurlijk gisteren in Dylan kort #678 melding moeten maken van het concert op 13 april, maar dit is er tussendoor geglipt. Aanvankelijk stond er een concert gepland in Kowloon Bay, en wel op 12 april, maar al snel doken op het net verhalen op over een tweede concert.
Volgens Dylan officiële website speelt Dylan 1 keer in Kowloon Bay, Hong Kong en wel op 12 april. De concertdata zoals gegeven in Dylan kort #678 komen van Dylans officiële website, vandaar dat daar het concert van 13 april ontbreekt. Echter, op Bob Links staat wel degelijk het tweede concert in Kowloon Bay vermeld.
Het lijkt er nog het meest op dat op Dylans officiële website het concert van 13 april vergeten is, kaarten voor het concert zijn zelfs al in de verkoop gegaan. Of dit ook werkelijk zo is, of dat het concert - afhankelijk van de kaartverkoop - mogelijk niet door gaat, blijft giswerk.
Over elf dagen weten we meer.

Dylan kort #678

Dank aan Paul (4x), Sam en Frits voor de recente reacties.
Ook in Tilburg zal Dylans 70ste verjaardag gevierd worden, zie hier.
Een recensie van Keihard & swingend, het boek van Barend Toet over Muziekkrant Oor (met een stuk over Dylan), zie hier.
Scorsese & Dylan (kort) op Brands blogt.
Twitter: hier. Op de blog
De landbouw verandert
- en de titel van de blog dekt de lading - kom ik Dylan tegen. Heerlijk vind ik dit soort absurde vindplaatsen.
Zowel Dont look back als The Other side of the mirror komt binnenkort op bluray uit. Zie hier.
Zondag start Dylans nieuwe tournee, nog even de data op een rijtje:
3 april Taipei, Taiwan
6 april Beijing, China
8 april Shanghai, China
10 april Ho Chi Minh stad, Vietnam
12 april Kowloon, Hong Kong
15 april Marina Promenade, Singapore
17 april Fremantle, Australië
19 april Adelaide, Australië
20 april Melbourne, Australië
21 april Melbourne, Australië
23 april Wollongong, Australië
25 april Byron Bay, Australië
26 april Byron Bay, Australië
27 april Sydney, Australië
28 april Sydney, Australië
30 april Aukland, Nieuw Zeeland