Frits over Ernst Jansz' Dromen van Johanna

Ernst Jansz – Dromen van Johanna - door Frits

Wat is Dromen van Johanna een mooie cd! Ik luister met veel plezier naar deze cd, omdat het een fantastische kruisbestuiving is tussen mijn Nederlandstalige held en mijn Amerikaanse “messias”. Dit is precies datgene wat met een kruisbestuiving wordt bedoeld: een twee-eenheid waarbij elk deel zijn eigen identiteit behoudt.
Qua muziek past Dromen van Johanna in de solo-carrière van Jansz. Het gitaarwerk, de slide-guitar, de Nederlandse teksten – dit is wat ik herken van de neerlandicus. Poëtisch, zoals ik Jansz dat vaak heb horen overbrengen na zijn Doe Maar-periode.
Maar tegelijk heel Dylanesque. Ezra Pound en T.S. Eliot zijn in de vertaling overeind gebleven. Desolation Row is vertaald in Verlorenstraat – het blijft een vertaling, maar wel een die dicht bij het origineel staat. De teksten zijn geen geweld gedaan. De beelden die Dylan in zijn Engelstalige teksten oproept, komen ook bij Jansz naar voren. Zonder dat Jansz zichzelf verloochent.
Dit biedt hoop voor de tournee van Jansz, die ondertussen al bezig is. Volgens mij moeten de bezoekers enthousiast worden. Jansz heeft Dylan begrepen. Misschien op dezelfde manier, zoals Dylan eind jaren zestig als een van de weinigen de Bijbel had begrepen (Donkers & Stroop).

Geen opmerkingen: